Prikspijt

Prikspijt is het woord van het jaar geworden en dat vind ik niet terecht. Al is het alleen maar omdat de term zelf voor verwarring zorgt en dus multi-interpretabel is. Een woord dat een statement uit zou moeten dragen, maar uitgerekend dat niet doet. Want, waar heb je nou eigenlijk spijt van? Dat je je wel hebt laten vaccineren of juist niet? Beide interpretaties van het woord leiden tot nieuwe discussies en dat is nou net waar we met de kerstdagen voor de deur geen behoefte aan hebben. Helaas vinden dit soort ongezellige discussies ook hun weg in menig Neerlandsch huiskamer. De decembermaand zou moeten zorgen voor verbinding; een zorgeloze en gezellige tijd vol familie en vrienden. In plaats daarvan wordt de halve familie onterft, omdat de ene helft van de familie zich aan de maatregelen wil houden en de andere helft niet. Ineens ben je niet meer welkom voor het kerstdiner, omdat je geen zin hebt om een zelftest te doen. Of je wil jezelf niet laten vaccineren, maar draagt wel iedereen op om vooral te testen voordat je langskomt.

Het begint allemaal met een eeuwenoude vorm van polarisatie. Het wij-zij bij het invoeren van de maatregelen. Na 2 jaar Corona gevoelsmatig de burger tegen de overheid. Inmiddels is polarisatie in elke voeg en kier van de veel te dure Nederlandse woningen gesijpeld, in families, in vriendengroepen. Wat dat betreft had polarisatie ook wel het woord van het jaar kunnen worden. Dat had perfect in het rijtje gepast, want alle woorden van het jaar van de afgelopen jaren hebben een negatieve bijklank. De anderhalvemetersamenleving, -schaamte, plofklas en brexit uit de lijst van Genootschap Onze Taal zijn geen termen om over naar huis te schrijven. Toch komen dit soort woorden voort uit de publiekelijke discussie. Menig toetsenbordheld weet zich onder een pseudoniem nogal gepassioneerd uit te drukken op de sociale media en doet op die manier gezellig mee aan het maatschappelijk debat. In een eigen opgesloten bubbel met onze eigen overtuigingen en meningen, waarin we alleen nog maar kunnen kijken naar wat dingen betekenen voor onszelf in plaats van eens te denken aan een ander. En dat zou nou juist hetgeen moeten zijn waar we ons met de kerstdagen mee bezig zouden moeten houden. Zorg voor gezelligheid, zorg voor verbinding en zorg voor elkaar. En drink een goed glas wijn. Daarna mag je je pas weer met goed fatsoen druk maken over prikspijt.